Zorgenkindjes

De dames Swiffer en Galynn. Kunnen ze elkaar soms niet luchten, de andere keer zoeken ze elkaar weer op.

Galynn heeft ons laatst flink laten schrikken. Tijdens de wandeling met Cees en de andere honden was ze opeens verdwenen. Zoeken en roepen, 2 uur lang, maar geen reactie. Wat er dan allemaal door je heen gaat...Uiteindelijk bleek ze vanuit het bos naar Dellewal te zijn gelopen (ook nog een drukke straat over gestoken!), maar eenmaal op Dellewal was ze zielig blijven zitten. Een echte sheltie, als een struisvogel de ogen en oren dicht, dan ziet ze de hele enge wereld om haar heen niet meer. Waarschijnlijk heeft ze gewoon lopen dromen en is ze Cees kwijt geraakt, maar zaterdagochtend stond haar oogje opeens wat vreemd. Ze zal toch niet een attackje gehad hebben? En laatst in het bos dan misschien ook? Dat zijn de zorgen die je krijgt al ze ouder worden.

Ook Swiffer zit wat in de lappenmand, haar poepjes zijn in haar lange haar blijven kleven. Nu is de boel wat geïrriteerd en moeten we haar regelmatig zalven. En dat vindt ze niet leuk!